شاید کمتر کسی بدونه که آرامگاه لطفعلی خان زند , آخرین پادشاه دوره زندیه در تهران و اون هم در یک امامزاده کوچک و بی اهمیت به نام امامزاده زید در بازار بزرگ تهران قرار گرفته . جایی که نه تابلویی داره و نه نوشته ای و خیلی ها در طول روز به اون امامزاده میرن و میان بدون اینکه با خبر باشن در کنار اون امامزاده گور یکی از بزرگان ایران زمین قرار گرفته که شهرت و ابهتش کم از پهلوانان شاهنامه نیست و در همون مدت کوتاه از سلطنتش , دلاوری هاش در مقابل اخته خان یا خاجه تاجدار , جاودان شده . لطفعلی خان زند در سال 1148 خورشیدی در شیراز متولد شد و در سال 1173 در شهر تهران به دستور آغامحمد خان ملعون ابتدا کور و سپس با خفه کردن به قتل رسید . آخرین شاه زند با اینکه سلطنت بسیار کوتاهی داشت اما در همین مدت کم خدمات ارزشمندی هم انجام داده مانند ایجاد راه شوسه ای بین شیراز و بندر عباس که اگر تکمیل میشد باعث رونق و آبادانی جنوب ایران میشد و از نظر معماری بسیار پیشرفته بوده در اون دوران . ساخت سد تنگاب که سدی باقیمانده از دوره ساسانیان بود و ترمیم آرامگاه های سعدی و حافظ در شیراز همگی خدماتی بودن از این آخرین شاه دلاور زند . زیبایی و هنر دوستی و دلاوری و طبع شعر لطفعلی خان بسیار معروف بوده شعر زیر رو در زمان اسارتش سروده که بسیار زیباست :یا رب ستدی مملکت از همچو منی
دادی به مخنثی ، نه مردی نه زنی
از گردش روزگار معلومم شد پیش تو
چه دف زنی چه شمشیر زنی
امروزه آرامگاه لطفعلی خان زند تبدیل به انبار امامزاده شده ! در صورتیکه در بسیاری از کشورها حتا آثار و باقی مانده های بدنام ترین و پلید ترین اشخاص رو هم نگه میدارن و موزه میکنن و عبرت مردمان میکنن و از تخریب اونها جلوگیری و اونوقت در ایران , مشاهیر ایران زمین رو که سابقه و دودمان و خدماتشون زبانزد بوده تبدیل به انبار میشن و پنهان از مردم نگه میدارن و بناهایی جعلی به نام امامزاده میسازن و قلکی پول به نام زریح در اون کار میذارن و با شیادی و کلاهبرداری کردن از مردم نادان و بیسواد , سودهای آنچنانی میبرن .. رو شاید به درستی باید گفت که اهمیت و اعتبار و تاریخچه آرامگاه لطفعلی خان و همچنین خدماتی که برای ایران در مدت کوتاه سلطنتش کرده , بسیار مهم تر و با اهمیت تر از یک امامزاده بی خاصیت و بدون تاریخچه بوده و هست که درش دفن شده . زمانی که از دروازه اصلی سبزه میدان وارد بازار میشین در انتهای مسیر ، سمت چپ تابلویی نوشته شده که مسیر امامزاده زید رو نشون میده . وارد امامزاده که میشین پشت امامزاده در قسمت صحن , در کوچک چوبی ای قرار گرفته که همیشه بسته ست و امروزه تبدیل به انبار شده ! آرامگاه در اون قسمت قرار گرفته . با دیدن وضعیت آرامگاه آدم اینطور تصور میکنه که کینه ای که آغامحمدخان از خاندان زند داشته , تا ابد گریبان لطفعلی خان رو گرفته و حتا با اینکه سالها از اون روزگار گذشته گویا کینه اخته خان دست از سر این خاندان بر نداشته که اینطور با اونها رفتار میشه و در گمنامی به سر میبرن .
بطور خیلی اتفاقی گذرم افتاد به امامزاده زید . داشتم از آینه کاری هاش عکس میگرفتم که پیرمردی بهم گفت از لطفعلی خان هم دیدن کردی ؟ اولین بار بود که میشنیدم آرامگاه داره لطفعلی خان و طبق اطلاعات اشتباهی که در کتاب های تاریخی به خوردمون داده بودن در دوران مدرسه , هرگز اشاره نشده بود که از لطفعلی خان چیزی باقی مونده و آرامگاهش کجاست ! حتا نمیدونستم اصلن چیزی ازش باقی مونده یا نه و تصورم این بود که اگر هم باشه لابد در شیرازه . محلش رو نشونم داد و به اون سمت رفتم . گویا از شانس من بود که در چوبی باز بود و رفتم داخل چند عکس گرفتم و رفتم .. بعدها به هر کسی که گفته بودم و رفته بود با در بسته روبرو شده بود و مثل باقی عکس هایی که گرفتم و همیشه راه ها و درهای بسته به روم باز میشد , این بار هم بهم یاری شده بود .. حس خاصی نداشتم بجز تعجب ! از اینکه چنین شخص مشهوری آیا جاش واقعن در این جای پرته و در گمنام باید باشه ؟ پاسخی که شاید همه میدونیم و به روی خودمون نمیاریم ....
۱ نظر:
دو تا سوال
اول عکاس زنه یا مرد
دوم اینجا کجاست همچین آشناست یک کم شبیه نیاورانه احمدی نژاد که انشاء الله نرفته کاخی جایی ایشون موقع انتخابات گفتند من مثل رئیس جمهور ها ی قبلی نمیرم کاخ
ارسال یک نظر